بررسی بیماریزایی و خسارت نماتد ریشه گرهی(meloidogyne javanica) روی چند نوع ترکیب پایه و پیوندک بادام

نماتدهای ریشه گرهی (meloidogyne spp.) از مهمترین نماتد­های انگل گیاهی و یکی از عوامل مهم در کاهش عملکرد بادام هستند. استفاده از پایه­های مقاوم یکی از کارآمدترین روش­های مدیریتی در جهت کنترل بیمارگرهای خاکزاد به ویژه در مورد درختان میوه قابل تکثیر به روش پیوند، می­باشد. با این حال نوع واکنش بین پایه و پیوندک می تواند بیماریزایی و خسارت عوامل بیماری زا را تحت تأثیر قرار دهد. به منظور مقایسه عکس العمل ترکیب های مختلف پایه و پیوندک به نماتد ریشه­گرهی m. javanica، آزمایشی بصورت فاکتوریل با چهار نوع پایه (gf677، gn15، هیبرید محلی هلو × بادام شورابی1 و هیبرید محلی هلو × بادام شورابی2) و ارقام سفید و مامایی در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در 4 تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. مایه زنی با نماتد پس از گیرایی پیوند صورت گرفت. ارزیابی نتایج سه ماه پس از مایه زنی گیاهان پیوندی و با استفاده از شاخص­های رشدی گیاهان و شاخص­های رشد و نموی نماتد صورت گرفت. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین نتایج نشان داد که به جز gn15، سایر پایه های مورد بررسی به نماتد حساس بودند. در بین پایه­های حساس به حمله نماتد (gf677، هیبرید محلی هلو × بادام شورابی1 و 2)، رشد پیوندک روی پایه هیبرید محلی هلو × بادام شورابی­2 نسبت به دو پایه دیگر بیشتر بود به نحوی که بعضی از شاخص­های رشدی مشابه پایه غیرحساس gn15بود. اثر متقابل بین پیوندک پر­رشد مامایی و پایه­های هیبرید محلی هلو × بادام شورابی­1و 2 باعث تحمل خسارت ناشی از حمله نماتد شد. در مجموع تحمل  gn15و هیبریدهای بادام × هلو به نماتد ریشه گرهی، بیشتر از سایر پایه های مورد بررسی بود. نوع رقم پیوند شده روی پایه های مختلف نیز، بر میزان حساسیت یا تحمل آنها به نماتد ریشه گرهی تأثیر داشت.